mieć przewagę nad kimś

См. также в других словарях:

• mieć [trzymać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}w garści {{/stl 13}}{{stl 7}} panować całkowicie nad kimś lub nad czymś, podporządkować sobie kogoś, coś zupełnie, mieć nad kimś przewagę, pozwalającą nim rządzić, narzucać mu swoją wolę : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przewaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przewagaadze, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} przewyższanie kogoś lub czegoś pod jakimś względem, górowanie nad kimś, nad czymś; wyższość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przewaga polityczna, liczebna, punktowa, moralna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… …   Słownik frazeologiczny

• kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… …   Słownik frazeologiczny

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

• góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• górować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, górowaćruję, górowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być wyższym od kogoś, czegoś; znajdować się wyżej, nad kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Starszy brat górował nad malcami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prowadzićdzę, prowadzićdzi, prowadzićadź, prowadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieść do jakiegoś celu, w jakieś miejsce kogoś (coś), kto (co) nie zna drogi lub nie może …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tryumfować — ndk IV, tryumfowaćfuję, tryumfowaćfujesz, tryumfowaćfuj, tryumfowaćował «odnosić tryumf zwycięstwo, sukces; mieć nad kimś przewagę; cieszyć się, chełpić się swoim zwycięstwem, przewagą nad kimś; być dumnym z osiągniętego sukcesu» Tryumfować nad… …   Słownik języka polskiego